Vergiftigingen, Intoxicatie
Als een huisdier iets eet of drinkt wat niet voor hem bestemd is, is het
mogelijk dat het dier daarbij een vergiftiging oploopt.
Veel stoffen die wij in huis hebben zijn ongezond voor dieren. Huishoudproducten, planten, medicijnen en andere stoffen zijn al gauw verdacht, maar ook etenswaren die voor de mens geen enkel kwaad kunnen, zijn voor dieren soms gevaarlijk.
Veel stoffen die wij in huis hebben zijn ongezond voor dieren. Huishoudproducten, planten, medicijnen en andere stoffen zijn al gauw verdacht, maar ook etenswaren die voor de mens geen enkel kwaad kunnen, zijn voor dieren soms gevaarlijk.
Chocolade
Chocolade vormt een gevaar voor uw huisdier. In chocolade zit namelijk theobromine.
Deze stof is voor de mens niet giftig maar wel voor dieren als honden, katten, papegaaien en fretten omdat zij dit langzamer afbreken. Theobromine vergiftiging treedt het vaakst op bij honden.
De hoeveelheid theobromine die ziekteverschijnselen veroorzaakt verschilt per hond. Hoeveelheden die bij de ene hond tot ernstige verschijnselen leiden, geven bij de andere hond nauwelijks symptomen.
Als richtlijn kan worden aangehouden dat bij een hond van 10 kilo 200 milligram theobromine al milde verschijnselen kan geven.
Dat komt overeen met ongeveer 100 gram melkchocolade of 32 gram pure chocolade.
Ernstige verschijnselen treden op vanaf zo’n 600 milligram theobromine: zo’n 300 gram melkchocolade of 100 gram pure chocolade.
Voor een grotere hond van 25 kilo geeft 1500 milligram theobromine ernstige verschijnselen, wat neerkomt op ongeveer 750 gram melkchocolade of 250 gram pure chocolade. Het is echter mogelijk dat een hond al bij veel lagere hoeveelheden ernstige verschijnselen gaat vertonen, of juist bij een grotere inname nog weinig symptomen heeft.
Dat maakt het inschatten van het gevaar moeilijk. Daarom is het altijd belangrijk om contact op te nemen met de dierenarts als uw hond chocolade heeft gegeten. Overigens is er naast chocolade zelf nog een bron van mogelijke cacaovergiftiging: cacaodoppen die in tuinen gebruikt worden bevatten ook theobromine en kunnen vooral voor honden aantrekkelijk zijn om op te eten!
Als een dier een gevaarlijke dosis theobromine heeft binnengekregen treden de eerste symptomen op na ongeveer 1 tot 4 uur, soms na 6 tot 12 uur.
Deze bestaan uit:
- Onrust
- Braken
- Diarree
- Veel drinken
- Verhoogde hart- en ademhalingsfrequentie
- Verhoogde lichaamstemperatuur.
Enkele uren later kunnen hyperactiviteit, hartritmestoornissen, urineverlies, spierstijfheid en -trillingen, overdreven reflexen en een dronkemansgang optreden. Dit kan uitmonden in epileptische aanvallen, blauwe slijmvliezen en uiteindelijk coma.
Ongeveer 18 tot 24 uur na het optreden van de hartritmestoornissen kan het dier overlijden.
Tegen theobromine bestaat geen antigif, de behandeling bestaat uit het ondersteunen van het lichaam bij het verwerken van de gevaarlijke stoffen en het bestrijden van de symptomen.
Verschijnselen kunnen zo’n drie dagen blijven bestaan omdat het lang duurt voor de giftige stoffen zijn afgebroken.
Raadpleeg altijd een dierenarts bij verdenking van theobrominevergiftiging!
Deze stof is voor de mens niet giftig maar wel voor dieren als honden, katten, papegaaien en fretten omdat zij dit langzamer afbreken. Theobromine vergiftiging treedt het vaakst op bij honden.
De hoeveelheid theobromine die ziekteverschijnselen veroorzaakt verschilt per hond. Hoeveelheden die bij de ene hond tot ernstige verschijnselen leiden, geven bij de andere hond nauwelijks symptomen.
Als richtlijn kan worden aangehouden dat bij een hond van 10 kilo 200 milligram theobromine al milde verschijnselen kan geven.
Dat komt overeen met ongeveer 100 gram melkchocolade of 32 gram pure chocolade.
Ernstige verschijnselen treden op vanaf zo’n 600 milligram theobromine: zo’n 300 gram melkchocolade of 100 gram pure chocolade.
Voor een grotere hond van 25 kilo geeft 1500 milligram theobromine ernstige verschijnselen, wat neerkomt op ongeveer 750 gram melkchocolade of 250 gram pure chocolade. Het is echter mogelijk dat een hond al bij veel lagere hoeveelheden ernstige verschijnselen gaat vertonen, of juist bij een grotere inname nog weinig symptomen heeft.
Dat maakt het inschatten van het gevaar moeilijk. Daarom is het altijd belangrijk om contact op te nemen met de dierenarts als uw hond chocolade heeft gegeten. Overigens is er naast chocolade zelf nog een bron van mogelijke cacaovergiftiging: cacaodoppen die in tuinen gebruikt worden bevatten ook theobromine en kunnen vooral voor honden aantrekkelijk zijn om op te eten!
Als een dier een gevaarlijke dosis theobromine heeft binnengekregen treden de eerste symptomen op na ongeveer 1 tot 4 uur, soms na 6 tot 12 uur.
Deze bestaan uit:
- Onrust
- Braken
- Diarree
- Veel drinken
- Verhoogde hart- en ademhalingsfrequentie
- Verhoogde lichaamstemperatuur.
Enkele uren later kunnen hyperactiviteit, hartritmestoornissen, urineverlies, spierstijfheid en -trillingen, overdreven reflexen en een dronkemansgang optreden. Dit kan uitmonden in epileptische aanvallen, blauwe slijmvliezen en uiteindelijk coma.
Ongeveer 18 tot 24 uur na het optreden van de hartritmestoornissen kan het dier overlijden.
Tegen theobromine bestaat geen antigif, de behandeling bestaat uit het ondersteunen van het lichaam bij het verwerken van de gevaarlijke stoffen en het bestrijden van de symptomen.
Verschijnselen kunnen zo’n drie dagen blijven bestaan omdat het lang duurt voor de giftige stoffen zijn afgebroken.
Raadpleeg altijd een dierenarts bij verdenking van theobrominevergiftiging!
Druiven en rozijnen
Waarom druiven en rozijnen giftig zijn voor honden is onbekend.
De gevoeligheid lijkt sterk te variëren tussen honden, bij de ene hond kan (vanaf) 3 gram per kg lichaamsgewicht al te veel zijn, en bij de andere hond ong. 20 gram druiven per kg lichaamsgewicht.
Eerste symptomen:
Braken en diarree, dit treedt meestal op in de eerste 6 tot 12 uur na de opname.
Andere symptomen:
- Sloomheid
- Niet eten
- Buikpijn
- Zwakte
- Uitdroging,
- Veel drinken
- Rillen.
Binnen 24 tot 72 uur na de opname kan acuut nierfalen ontstaan, met een daling van de urineproductie tot gevolg.
Wanneer er geen urine meer wordt geproduceerd, zijn de vooruitzichten slecht en wordt meestal voor euthanasie. gekozen!
Raadpleeg direct de dierenarts als u vermoedt dat uw hond druiven of rozijnen heeft gegeten.
De gevoeligheid lijkt sterk te variëren tussen honden, bij de ene hond kan (vanaf) 3 gram per kg lichaamsgewicht al te veel zijn, en bij de andere hond ong. 20 gram druiven per kg lichaamsgewicht.
Eerste symptomen:
Braken en diarree, dit treedt meestal op in de eerste 6 tot 12 uur na de opname.
Andere symptomen:
- Sloomheid
- Niet eten
- Buikpijn
- Zwakte
- Uitdroging,
- Veel drinken
- Rillen.
Binnen 24 tot 72 uur na de opname kan acuut nierfalen ontstaan, met een daling van de urineproductie tot gevolg.
Wanneer er geen urine meer wordt geproduceerd, zijn de vooruitzichten slecht en wordt meestal voor euthanasie. gekozen!
Raadpleeg direct de dierenarts als u vermoedt dat uw hond druiven of rozijnen heeft gegeten.
Lelies
Lelies zijn voor katten erg giftig. Een bekend voorbeeld is de tijgerlelie (Lilium tigrinum).
Een enkel blaadje kan soms al nierfalen veroorzaken. Symptomen zijn braken, speekselen, niet eten, sloomheid, veel plassen en uiteindelijk het uitvallen van de nierfunctie.
Een enkel blaadje kan soms al nierfalen veroorzaken. Symptomen zijn braken, speekselen, niet eten, sloomheid, veel plassen en uiteindelijk het uitvallen van de nierfunctie.
Paracetamol
Katten:
Paracetamol is vooral voor katten erg giftig, al vanaf ongeveer een vijfde tablet (vanaf 20 mg paracetamol/kg lichaamsgewicht). De symptomen treden al kort na inname op.
Symptomen:
- Gezwollen kop en poten
- Slijmvliezen worden donker
- Benauwd, bij erge benauwdheid: met open bek ademhalen.
Honden:
Bij honden is dit giftig vanaf zo’n 150 mg/kg lichaamsgewicht.
Symptomen:
- Braken
- Diarree
- Sufheid
- Er kunnen leverfalen optreden, meestal na één of twee dagen.
Bel bij vermoeden van paracetamolvergiftiging uw dierenarts.
Er bestaat een antigif dat gebruikt kan worden bij paracetamolvergiftiging, namelijk acetylcysteïne.
Deze stof wordt gebruikt in hoestmiddelen, en moet tot twee dagen lang regelmatig gegeven worden.
Paracetamol is vooral voor katten erg giftig, al vanaf ongeveer een vijfde tablet (vanaf 20 mg paracetamol/kg lichaamsgewicht). De symptomen treden al kort na inname op.
Symptomen:
- Gezwollen kop en poten
- Slijmvliezen worden donker
- Benauwd, bij erge benauwdheid: met open bek ademhalen.
Honden:
Bij honden is dit giftig vanaf zo’n 150 mg/kg lichaamsgewicht.
Symptomen:
- Braken
- Diarree
- Sufheid
- Er kunnen leverfalen optreden, meestal na één of twee dagen.
Bel bij vermoeden van paracetamolvergiftiging uw dierenarts.
Er bestaat een antigif dat gebruikt kan worden bij paracetamolvergiftiging, namelijk acetylcysteïne.
Deze stof wordt gebruikt in hoestmiddelen, en moet tot twee dagen lang regelmatig gegeven worden.
Uien, bieslook, prei, knoflook
Uien, bieslook en prei
Allium soorten (ui-achtigen) bevatten bepaalde stoffen die uiteindelijk omgezet worden in zogenaamde ‘oxidanten’.
Deze oxidanten kunnen de rode bloedcellen beschadigen.
Rode bloedcellen hebben wel een beschermingsmechanisme in de vorm van antioxidanten, maar bij honden is de activiteit van dat mechanisme laag. Katten zijn zeer gevoelig voor beschadiging door oxidanten.
Paarden en koeien zijn ook gevoelig, terwijl schapen , geiten, ratten en muizen beter tegen uien kunnen.
De giftige stoffen in Allium soorten kunnen niet onschadelijk worden gemaakt door verhitting of drogen,
oftewel gedroogde of gebakken uitjes zijn dus ook gevaarlijk!
Katten:
Consumptie van 5 g uien per kg lichaamsgewicht, kan leiden tot verschijnselen.
Honden:
Consumptie van 15 tot 30 g per kg lichaamsgewicht, kan leiden tot verschijnselen.
Symptomen:
- Vaak eerst: braken en diarree.
- Meestal enkele dagen na opname andere symptomen zichtbaar i.v.m. beschadiging rode bloedcellen:
zoals sloomheid, minder uithoudingsvermogen, bleke tot bleekgele slijmvliezen, rode tot roodbruine urine.
Hoge hartfrequentie, een hoge ademhalingsfrequentie zowel in rust als bij inspanning.
Voor Allium vergiftigingen bestaat geen specifieke behandeling: in sommige gevallen is een bloedtransfusie nodig.
Raadpleeg altijd de dierenarts.
Knoflook
Knoflook is voor honden wat minder gevaarlijk dan ui, maar voor paarden is knoflook gevaarlijk vanaf 0,2 gram per kilo lichaamsgewicht.
Allium soorten (ui-achtigen) bevatten bepaalde stoffen die uiteindelijk omgezet worden in zogenaamde ‘oxidanten’.
Deze oxidanten kunnen de rode bloedcellen beschadigen.
Rode bloedcellen hebben wel een beschermingsmechanisme in de vorm van antioxidanten, maar bij honden is de activiteit van dat mechanisme laag. Katten zijn zeer gevoelig voor beschadiging door oxidanten.
Paarden en koeien zijn ook gevoelig, terwijl schapen , geiten, ratten en muizen beter tegen uien kunnen.
De giftige stoffen in Allium soorten kunnen niet onschadelijk worden gemaakt door verhitting of drogen,
oftewel gedroogde of gebakken uitjes zijn dus ook gevaarlijk!
Katten:
Consumptie van 5 g uien per kg lichaamsgewicht, kan leiden tot verschijnselen.
Honden:
Consumptie van 15 tot 30 g per kg lichaamsgewicht, kan leiden tot verschijnselen.
Symptomen:
- Vaak eerst: braken en diarree.
- Meestal enkele dagen na opname andere symptomen zichtbaar i.v.m. beschadiging rode bloedcellen:
zoals sloomheid, minder uithoudingsvermogen, bleke tot bleekgele slijmvliezen, rode tot roodbruine urine.
Hoge hartfrequentie, een hoge ademhalingsfrequentie zowel in rust als bij inspanning.
Voor Allium vergiftigingen bestaat geen specifieke behandeling: in sommige gevallen is een bloedtransfusie nodig.
Raadpleeg altijd de dierenarts.
Knoflook
Knoflook is voor honden wat minder gevaarlijk dan ui, maar voor paarden is knoflook gevaarlijk vanaf 0,2 gram per kilo lichaamsgewicht.
Avocado
Voor heel veel zoogdieren en vogels is avocado giftig. Het eten van avocado kan leiden tot celdood in de hartspier.
Zeer waarschijnlijk is de stof persine het giftige bestanddeel in avocado’s.
Onder andere: muizen, konijnen, cavia’s, ratten, honden, katten, grasparkieten, papegaaien, kanaries, kaketoes, kippen, kalkoenen en vissen zijn gevoelig voor avocado.
Volière- en kooivogels lijken gevoeliger te zijn, terwijl kippen en kalkoenen er beter tegen kunnen.
Bij melkgevende dieren ontstaat melkklierontsteking binnen 24 uur na opname, dit gaat gepaard met een grote daling in de melkproductie. Bij niet-melkgevende zoogdieren of bij hogere doseringen kan binnen 24 tot 48 uur:
hartfalen ontstaan, gekenmerkt door sloomheid, benauwdheid, onderhuidse vochtophoping, blauwverkleuring van de slijmvliezen, hoesten, verminderd uithoudingsvermogen en de dood.
Vogels worden sloom en benauwd (ademen met open snavel) en stoppen met eten.
Vocht hoopt zich op in het hals- en borstgebied en uiteindelijk kunnen ze sterven.
Bij alle dieren kan zich ook vocht ophopen in de borst- en buikholte en in het hartzakje.
Raadpleeg bij het vermoeden van een avocadovergiftiging uw dierenarts.
Zeer waarschijnlijk is de stof persine het giftige bestanddeel in avocado’s.
Onder andere: muizen, konijnen, cavia’s, ratten, honden, katten, grasparkieten, papegaaien, kanaries, kaketoes, kippen, kalkoenen en vissen zijn gevoelig voor avocado.
Volière- en kooivogels lijken gevoeliger te zijn, terwijl kippen en kalkoenen er beter tegen kunnen.
Bij melkgevende dieren ontstaat melkklierontsteking binnen 24 uur na opname, dit gaat gepaard met een grote daling in de melkproductie. Bij niet-melkgevende zoogdieren of bij hogere doseringen kan binnen 24 tot 48 uur:
hartfalen ontstaan, gekenmerkt door sloomheid, benauwdheid, onderhuidse vochtophoping, blauwverkleuring van de slijmvliezen, hoesten, verminderd uithoudingsvermogen en de dood.
Vogels worden sloom en benauwd (ademen met open snavel) en stoppen met eten.
Vocht hoopt zich op in het hals- en borstgebied en uiteindelijk kunnen ze sterven.
Bij alle dieren kan zich ook vocht ophopen in de borst- en buikholte en in het hartzakje.
Raadpleeg bij het vermoeden van een avocadovergiftiging uw dierenarts.
Macadamianoot
Macadamianoten worden gegeten als snack en soms in koekjes en snoep.
Bij honden worden na het eten van deze noten nog wel eens reacties gezien, meestal binnen 12 uur.
De symptomen zijn zwakte (met name van de achterpoten), sloomheid, braken, een dronkemansgang en een hoge lichaamstemperatuur. De precieze oorzaak voor het ontstaan van vergiftigingsverschijnselen door het eten van macadamianoten bij honden is onbekend. Bij (het vermoeden van) een vergiftiging is het verstandig direct de dierenarts te bellen.
In de meeste gevallen verdwijnen de verschijnselen vanzelf binnen 24 tot 48 uur en is er sprake van een volledig herstel.
Bij honden worden na het eten van deze noten nog wel eens reacties gezien, meestal binnen 12 uur.
De symptomen zijn zwakte (met name van de achterpoten), sloomheid, braken, een dronkemansgang en een hoge lichaamstemperatuur. De precieze oorzaak voor het ontstaan van vergiftigingsverschijnselen door het eten van macadamianoten bij honden is onbekend. Bij (het vermoeden van) een vergiftiging is het verstandig direct de dierenarts te bellen.
In de meeste gevallen verdwijnen de verschijnselen vanzelf binnen 24 tot 48 uur en is er sprake van een volledig herstel.
Xylitol
Xylitol wordt gebruikt als kunstmatige zoetstof in snoep, kauwgom,
tandpasta en sommige producten voor diabetici. Bij honden heeft xylitol
een andere werking dan bij de mens.
Het zorgt ervoor dat er veel insuline in de bloedbaan wordt vrijgegeven, waardoor de hoeveelheid suiker in het bloed flink daalt.
Al vanaf een half uur na inname geeft dit symptomen als:
braken, zwakte en slapheid, toevallen, leverfalen en coma, waarna de hond kan overlijden.
Als men de inname direct opmerkt, kan het zin hebben de hond te laten braken, maar alleen als er nog geen symptomen zijn.
Door regelmatig kleine maaltijden te geven of een suikersupplement , kunnen symptomen bij een kleine opname soms worden voorkomen. Op deze manier wordt de afname van de hoeveelheid suiker in het bloed tegengegaan.
Bel bij verdenking van xylitolvergiftiging altijd de dierenarts, het kan nodig zijn dat de hond een infuus krijgt.
Het zorgt ervoor dat er veel insuline in de bloedbaan wordt vrijgegeven, waardoor de hoeveelheid suiker in het bloed flink daalt.
Al vanaf een half uur na inname geeft dit symptomen als:
braken, zwakte en slapheid, toevallen, leverfalen en coma, waarna de hond kan overlijden.
Als men de inname direct opmerkt, kan het zin hebben de hond te laten braken, maar alleen als er nog geen symptomen zijn.
Door regelmatig kleine maaltijden te geven of een suikersupplement , kunnen symptomen bij een kleine opname soms worden voorkomen. Op deze manier wordt de afname van de hoeveelheid suiker in het bloed tegengegaan.
Bel bij verdenking van xylitolvergiftiging altijd de dierenarts, het kan nodig zijn dat de hond een infuus krijgt.
Teflon
Koekenpannen, gourmetstellen, toastapparaten en tafelgrills zijn meestal
voorzien van een anti-aanbaklaag (teflon).
Deze teflonlaag bevat echter polytetrafluorethyleen, een stof die bij vogels ernstige acute benauwdheid kan veroorzaken als de anti-aanbaklaag oververhit raakt.
De vogel kan zelfs acuut sterven. Gebruik deze apparaten dus niet in het bijzijn van uw vogel: zet de vogel even in een andere ruimte als u apparatuur met een anti-aanbaklaag gebruikt en laat de ruimte daarna doorluchten.
Als uw vogel onverhoopt toch teflondampen inademt en benauwd wordt, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts:
de vogels moet zo snel mogelijk extra zuurstof toegediend krijgen.
Deze teflonlaag bevat echter polytetrafluorethyleen, een stof die bij vogels ernstige acute benauwdheid kan veroorzaken als de anti-aanbaklaag oververhit raakt.
De vogel kan zelfs acuut sterven. Gebruik deze apparaten dus niet in het bijzijn van uw vogel: zet de vogel even in een andere ruimte als u apparatuur met een anti-aanbaklaag gebruikt en laat de ruimte daarna doorluchten.
Als uw vogel onverhoopt toch teflondampen inademt en benauwd wordt, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts:
de vogels moet zo snel mogelijk extra zuurstof toegediend krijgen.
Ivermectine
Ivermectine is een stof die gebruikt wordt bij de bestrijding van
wormen, mijten en luizen bij huisdieren.
Er zijn echter ook dieren die hier overgevoelig voor zijn, vooral een aantal hondenrassen.
Zij missen een enzym, waardoor de stof in de hersenen kan ophopen.
Dit is gevonden bij de Schotse Collie, Bearded Collie, Border Collie, Shelty, Bobtail, Australian Shepherd, Australian Cattledog, langharige windhondenrassen, de Witte Herder en de Duitse Herder.
Symptomen o.a.:
- Speekselen
- Braken
- Desoriëntatie
- Zwakte
- Schikkerigheid
- Blindheid
- Grote pupillen
- Coma.
Dit kan al binnen zes uur optreden.
Bij deze rassen moet dan ook een ander bestrijdingsmiddel worden gekozen.
Behalve via een direct gegeven bestrijdingsmiddel, kan de hond deze stof ook binnenkrijgen door het eten van paardenmest die behandeld zijn tegen parasieten.
Er zijn echter ook dieren die hier overgevoelig voor zijn, vooral een aantal hondenrassen.
Zij missen een enzym, waardoor de stof in de hersenen kan ophopen.
Dit is gevonden bij de Schotse Collie, Bearded Collie, Border Collie, Shelty, Bobtail, Australian Shepherd, Australian Cattledog, langharige windhondenrassen, de Witte Herder en de Duitse Herder.
Symptomen o.a.:
- Speekselen
- Braken
- Desoriëntatie
- Zwakte
- Schikkerigheid
- Blindheid
- Grote pupillen
- Coma.
Dit kan al binnen zes uur optreden.
Bij deze rassen moet dan ook een ander bestrijdingsmiddel worden gekozen.
Behalve via een direct gegeven bestrijdingsmiddel, kan de hond deze stof ook binnenkrijgen door het eten van paardenmest die behandeld zijn tegen parasieten.
Bron: licg.nl
